Ben İzmir Kemalpaşa Devlet Hastanesi ameliyathane personeli Mehmet ÖZKAN. Benim asrın felaketi ve son yıllarda ülkemin yaşadığı en üzücü olay olan 6 Şubat depremiyle ilgili bizzat yaşamış olduğum her ne kadar psikolojik olarak beni çok etkilese de onur ve gurur duyduğum bir hikayem var. Aslında hikayem depremin birinci günü başladı. Bölgeye gittiğini duyduğum anestezi uzmanlm Arda hocama nerede ve nasll olduğunu sordum. Bana Hatay'da olduğunu ve durumun çok kötü olduğunu söyledi. Bana "Mehmet gözüm hep seni arıyor burada acil senin gibi işi bilen adama ihtiyaç vaı" deyince hiç vakit kaybetmeden anestezi teknisyeni arkadaşım Kamuran'la birlikte deprem bölgesine gönüllü gitmek için müdürümüz osman beyle görüştük. Müdür bey bizi en klsa zamanda göndereceğini bildirdİ. Nitekim depremin üçüncü günü gitmek nasip oldu Ve görev yapmak üzere Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi Araştırma Hastanesi'ne gittik. Orada hiç vakit kaybetmeden Kamuran arkadaşımla birlikte ameliyathane bölümüne gittik, saylslnl dahi hatırlamadığlm amputasyon Ve Fasyektomi Vakast hazırladık. Bu süreçte 14 y|llIk Ameliyathane tecrübemi kullanarak en iyi Ve en verimli şekilde hizmet ettim. Aslında ben bu olayı geçen yıl 14 mart t|p bayramında tüm sağlık çal|şanlarına hediye edecektim ama psikolojik olarak hazır olmadığım için bu güne nasip oldu. Sanırım depremin beşinci günüydü. Ameliyathaneye enkazdan yeni çıkartılmış 12 veya 13 yaşlarında bir kız çocuğu getirdiler. Çocuğun sağ ayağı femurdan kırık sol ayağına fasyektomi açacaklardı çocuk kapıdan girmesinden itibaren sürekli ağlıyor ve sürekli doktorlara bizlere dua ediyor, iyi ki varsınız diye dua ediyordu. Bana ağlayarak "Amca aşağıda kardeşİm Var ne olur ona bakıver. o çok korkar benim iyi olduğumu söyle ne olur bakıver. kardeşim 622 numaralı odada ne olur bakıver'' diyordu. Tamam dedim ve odaya gittim odada pencerenin önünde 6 yada 7 yaşlarında küçük bir kız çocuğu vardı. " Korkma ablan birazdan gelecek o çok iyi" dedim. Çocuk sadece pencereden dışarı bakıyor bana cevap vermiyordu. Sonra ameliyathaneye geri gittim "kardeşin çok iyi seni bekliyoı'' dedim. Ameliyata hazırladık. Uyurken yine kardeşine bakmamı istedi tamam dedim. Ameliyat bitene kadar beş altı kez gene gittim sonra ameliyat bitti. Uyandıktan sonra yukarıda kendine geldi. Sürekli kardeşim iyimidiye soruyordu. Ona kardeşinin iyi olduğunu, kendisini beklediğini söyledim, çok mutlu oldu. Sürekli bizlere dua ediyordu. sonra hastayl odaslna götürmek için aldlk nereden gelmişti hatlrlamlyorum ama bir anestezi teknisyeni ile ameliyathaneden ayrıldık. Ameliyathane 2. Kattaydl. Koridordan asansörün önüne gelene kadar ona kardeşiyle her şeyin çok güzel olacağlnl söylüyordum. o ise sürekli iyi ki varsınız diyordu. Elimi slmsıkl tutuyordu. Tam asansör geldi asansöre sedyeyle girerken asansör bayağl bir sallanınca çok korktu. Ona sakin olmasını, bir şey olmadığını, asansörün sallandığını söyleyerek sakinleştirmeye çalıştım. Çok panik yapmlştl, elimi daha fazla slklyordu. Elimi çekerek oturmak istedi. Hafif doğruldu. Bir süre bize baktı ve gülümsedi. ne olduğunu sordum. Elimi sımsıkı tutarak, "Amca Sizin KANATLARlNlZ varmış ya" dedi. Ben ne diyeceğimi bilemedim. Yanımdaki arkadaşımla göz göze geldik ve o an o kanatlarln ağ|rl|ğlnl hissettim. Psikolojik olarak bir anda etkiledim. Hastayl bir an önce servise teslim edilip hava almak istiyordum. Kendimi boğulacak gibi hissediyordum. Hastayı odasına teslim ettik ve hemen kendimi dışarı attım ve az önce ne yaşadığımı sorgulamaya başladım. Bir süre düşündükten sonra buldum o küçük klzln bende gördüğü KANATLAR Tüm sağlIk Çallşanlarlnın KANATLARl idi Ve o KANATLARlN hakklnl tüm sağllk çallşanlarınln verdiğini düşünüyorum. Hikayemi tüm sağllk çallşanlarlna hediye ediyorum. Artlk benim için tek bir slogan Var TÜRKİYE VAR oLDUKÇA o KANATLAR TÜRKiYE,NiN ÜZERiNDE oLACAK
2.ANI
6 ŞBAT SAAT 4,40 DA AFAD DAN GELEN MESAJLA DEPREMİ ÖĞRENDİM. İÇİM İÇİME SIĞMADI.İLK ANDAN İTİBAREN NE YAPABİLECEĞİM DÜŞÜNCESİ İLE HAREKET ETTİM.İL SAĞLIK MÜDÜRLÜĞÜ DEPREM BÖLGESİNE GÖNÜLLÜ ERKEK PERSONEL İSİMLERİNİ İSTEDİĞİNİ ÖĞRENDİM.BAYAN OLMAMAM RAĞMEN İSMİMİ YAZDIRDIM.ÖNCÜ OLUP ÜLKEMİN YARDIMA EN İHTİYACI OLDUĞU ANDA MESLEĞİMİN HAKKINI VEREBİLMEK İSTEDİM.AKŞAM ÜZERİ SAAT 18 DE TÜRK SİLAHLI KUVVETLERİNİN UÇAĞI İLE GÖNÜLLÜ OLAN ARKADAŞLARIMIZ İLE BERABER ADANA İNCİRLİK ÜSSÜNE GİTTİK.ORADAN AFAD KOORDİNATÖRLÜĞÜNDE GRUPLARA AYRILARAK İLLERE GÖNDERİLDİK. 7 ŞUBATTA KAHRAMANMARAŞ GÖKSUN İLÇESİNE ULAŞTIK.BÖLGEYE ULAŞAN İLK EKİP BİZDİK.HEPİMİZİN TEK AMACI VARDI BİR NEBZEDE OLSA YARALARI SARMAK…
İLK EKİP OLMAMIZ NEDENİYLE İLÇE DEVLET HASTANESİNİN BAŞHEKİMİ VE EŞİ VEFAT ETMİŞ YERİNE HASTANE MÜDÜRÜ VE İLÇE SAĞLIK MÜDÜRÜ HİZMETE DEVAM ETMEYE ÇALIŞIYORDU.HASTANE BAHÇESİNDE 2 ÇADIR KURULMUŞ BİRİ KAYIPLAR İÇİN DİĞERİ TEDAVİYİ SÜRDÜREBİLMEK İÇİNDİ.BİZDEN ÖNCE SADECE KAYSERİDEN DOKTOR BİR KİŞİ GELMİŞ YARALARIN SEVKİNİ GERÇEKLEŞTİRMEDE SORUN OLUNCA MİLLETVEKİLİ OLDUĞUNU SÖYLEMİŞ. YIKILMA TEHLİKESİ İLE KULLANIMA KAPTILMIŞTI.SAĞLIK HİZM DEVAMI İÇİN TEK KATLI ÇOCUKLAR İÇİN KREŞ OLAN BİR YERİ HASTANE ŞARTLARINA UYGUN HALE GETİRMEYE ÇALIŞTIK. BAZI ODALARINI HALKIN SOĞUKTA DIŞARIDA KALMAMSI İÇİN BAZILARINI SAĞLIK HİZMETİNİ YÜRÜTEN ARKADAŞLAR İÇİN AYIRDIK
1 HAFTA BOYUNCA ORADA ÇOK GÜZEL EKİP OLUŞTURDUK. YATAĞA BAĞIMLI HASTANEYE GELEMEYEN KİŞİLERE GEZİCİ SAĞLIK EKİBİ OLUŞTURDUK,İLÇE SAĞLIK MÜD KOORDİNESİNDE MUHTARLARA ULAŞIP EV EV İLAÇ PANSUMAN ENJEKSİYON HİZMETİ VERDİK.YARDIM GİTMEYEN YERLERİ TESPİT EDİP YARDIM ULAŞTIRDIK.İLÇE SAĞLIK MÜD HERGÜN GELİP KONTROL EDİYOR BİZE İHTİYACIMIZI SORUYOR.TOPLANIP DAHA İYİ NELER YAPABİLECEĞİMİZİ KONUŞUYORUZ.O ESNADA GELEN TELEFONUN BİRİNDE TEYZESİNİN VEFAT HABERİ GELİYOR TELEFONU KAPATIP (ACISINI YAŞAMADAN) İŞİNE DEVAM EDİYOR…
BENİM ANIMSA SON GECE YERİMİZE YENİ EKİP GELDİĞİ GÜNDÜ.BİZLER YORULDUĞUMUZ İÇİN EKİP GELİNCE PASİF HALE GEÇTİK.GECE SAAT 2 DE KARDİYAK ARREST BİR HASTAMIZ GELDİ.CPR A BAŞLADIK EKİP CANLA BAŞLA ÇALIŞIYOR.15 DK DA BİR ARTÇILAR DEVAM EDİYOR.SEDYE ÜZERİNDE CPR YAPIYORUZ ARTÇI DEPREM BAŞLADI ŞİMDİ BİTECEK DÜŞÜNCESİ İLE HASTAMIZI BIRAKMADAN DEVAM EDİYORUZ.HASTA YAKINI İSE BİZİ SEYREDİYOR .O AN BİZE BIRAKMAYIN ÇIKMAYIN DERCESİNE YALVARAN GÖZLERLE BAKIYOR.HASTAYI SEVK İŞLEMİ GERÇEKLEŞİNCEYE STABİLİZE EDİNCEYE KADAR CPR A DEVAM ETTİK.GİDERKEN HASTA YAKINI ELLERİMİZİ ÖPÜYOR DUALAR EDİYOR…
25 YILLIK YB ÇALIŞANIYIM FAKAT BU KADAR ÇOK KİŞİLERİN YÜREĞİNE DOKUNDUĞUMU HATIRLAMIYORUM.
DEVLETİMİN VE MİLLETİMİN NE KADAR BÜYÜK VE GÜÇLÜOLDUĞUNU BU SÜREÇTE GÖRDÜM.CAN PAZARI OLAN 11 İLDE GÖNÜLLÜ HER YERDEN BİNLERCE KİŞİ GELMİŞ ,YARDIM ERZAK GİYSİ ,YİYECEK VS HERŞEY EN İNCE AYRINTISINA KADAR DÜŞÜNÜLMÜŞ BİR ŞEKİLDE PAKET PAKET GÖNDERİLMİŞ.
YÜREĞİ GÜZEL ÜLKEMİN İNSANLARI YEK VÜCUT OLMUŞ TEK YÜREK HALİNDE YARALARIMIZI SARMAYA ÇALIŞIYORDU. NE ZAMAN SONLANACAĞINI BİLMEDİĞİMİZ BİR HİKAYENİN SONUNDA,ÜLKEMİN MERHAMETİ İLE KAZANMAYI BAŞARMASINI MERHAMETİN EN GÜZEL ÖRNEĞİNİ GÖRDÜM. SUZAN UYAN